Als ik dit schrijf denk ik terug aan een vriendelijk, oprecht, behulpzaam en integer familielid.
Edwin (Edward John) is geboren op 12 januari 1916 in Semarang. Na zijn middelbare school (H.B.S.) in Indië vertrok hij naar Nederland. Ging eerst naar het gymnasium om vervolgens rechten te studeren. Bij ons, Mac Gillavry’s, kennen we hem als “Directeur van ABN-AMRO bank te Den Haag”.
Over bekendheid gesproken: In Indonesië was het een begrip: “H.D. Mac Gillavry“ sigaretten uit Ambarawa, waar zijn vader, grootvader en grootmoeder direct bemoeienis mee hadden. In het familieboek heeft hij hierover op een leuke wijze geschreven.
Zijn vader, E.E.L. (Ned) Mac Gillavry had in de jaren dertig de eerste stappen gezet om een zo compleet mogelijk familiestamboom samen te stellen. Lijkt een eenvoudige opgave maar ga er maar aan staan. Na zijn dood in 1939 heeft Edwin het stokje overgenomen.
Na de oorlog kon Edwin zich inzetten om het levenswerk van zijn vader voort te zetten. Hij heeft heel veel met familie, instanties en kennissen gecorrespondeerd om aan de juiste informatie over de Mac Gillavry’s te weten te komen. De correspondentie hierover wordt zorgvuldig bij de Stichting Mac Gillavry bewaard.
Het was niet alleen rozenkleur maneschijn wat werd geschreven; ook anekdotes en humoristische verhalen kreeg hij via deze correspondentie te weten. Met delen van deze verhalen heeft Edwin het op een voortreffelijke, soms humoristische wijze in het familieboek verwerkt. Gevoelige en trieste familieverhalen heeft hij naar mijn idee, bewust en uit respect voor familieleden die persoonlijke en zeer vertrouwelijke informatie over de familie aan hem hebben verstrekt, buiten het boek gelaten.
Verder bleek uit die brieven dat menig familielid die in de jaren zestig nog in Indonesië verbleven, door hem op hun verzoek werden geholpen. Het betreft hier familieleden die door verkeerde adviezen, vooruitzichten en valse beloften een keuze hebben (moeten) maken om "warganegara", dat wil zeggen kiezen om in plaats van het Nederlanderschap, Indonesisch staatsburger te worden. Ze bleven uiteindelijk tweederangsburgers met een stempel "blanda" (b(e)landa = Europeaan, Nederlander) en zijn uiteindelijk tussen wal en schip beland. Uit deze groep zijn de zogenaamde "Indische spijtoptanten" ontstaan. Edwin heeft zich voor deze familieleden op bijzondere wijze, als een stille kracht, met gebruikmaking van zijn kunde en vele netwerken, ingezet om hen toch in Nederland te krijgen.
Met veel geduld, de juiste toon, teleurstellingen en een onverzettelijk doorzettingsvermogen heeft hij het uiteindelijk voor elkaar gekregen om het familieboek “Van Dunmaglass tot Djati Roenggo“ het levenslicht te geven. Hij is ook degene die de bekende familiereünies heeft opgezet en georganiseerd. Dit laatste met de onmisbare hulp van zijn echtgenote Hanny en niet te vergeten zijn dochter Ellen. Hanny was zijn drijvende kracht en door haar bleef hij kracht putten om nog te handelen zoals hij dat deed. Edwin was, naast directeur van dé Bank ook dé genealoog van onze familie.
Persoonlijk wapen van Edwin, Armigerous Clansman
Het heeft Edwin gefrustreerd dat onze clan geen Chief heeft. Dit komt omdat de in 1942 overleden Chief, John Farquar Mac Gillivray of Dunmaglass XIV, geen nageslacht heeft. Er zijn diverse pogingen ondernomen doch de moeilijkheid om tot Chief te worden benoemd is namelijk het aantonen van je verwantschap met de familielijn van de laatste Chief. Daarnaast volgt er een hele procedure wat ik in dit verhaal achterwege laat. Feit is wel dat Edwin officieel Armigerous Clansman is (hij die een persoonlijk wapen bezit). Hij was Commissioner van de Nederlandse tak van de Mac Gillavry’s in Nederland. Ook was hij lid van een adviserend lichaam “Derbnfine“ (derv-feen) van de Clan in Schotland , die uit 5 leden moet bestaan.
In het voorjaar van 1997, de nadagen van Edwin, werd ik door Edwin telefonisch benaderd met de vraag of ik zijn familiearchief met een kleine collectie door familie afgestane voorwerpen wilde beheren. Omdat het hier om een realisatie gaat van een ideëel doel is uiteindelijk besloten om voor een Stichting vorm te kiezen. Zo is op 25 april 1997 "Stichting Mac Gillavry" bij notariële akte opgericht. De kosten hiervan heeft Edwin voor eigen rekening genomen. Een gevoel van leegte overheerste bij mij toen ik vernomen had dat Edwin op 2 augustus 1997 tot verdriet van velen is overleden.
Op verzoek van Hanny heb ik enige maanden na zijn overlijden diverse familie voorwerpen, door Edwin aan de Stichting Mac Gillavry geschonken, bij haar opgehaald. Bij het sorteren en inventariseren van boeken, krantenknipsels, uittreksels van instanties, foto’s, brieven en dergelijke vond ik tussen de spulletjes deze door hem ondertekende brief:
“Dit archief is met veel zorg en liefde bijeen gebracht. Enkele familieleden hebben hiervoor een aantal voorwerpen afgestaan die hun heel dierbaar waren. Ik hoop dan ook erg dat degene die het beheer over deze collectie gaat voeren haar bijeen zal houden en, mocht de kans zich daartoe voordoen, haar misschien nog wat zal uitbreiden. Ik wens hem hiermee veel succes!’’
Edwin zullen we altijd gedenken als de Pater Familias van de Mac Gillavry’s!
Heerlen, december 2014 - Ferry Mac Gillavry
In 1993 volgde dochter Ellen haar vader op als Commissioner. Na een langdurige functie als vertegenwoordiger van de Nederlandse Mac Gillavry's droeg Ellen haar Commissionarship over aan James tijdens onze tweejaarlijkse familiereünie in 2016.
James, Sean, Nancy, Joyce, Janine en Edward organiseerden samen de Highland Games (2017) in Nootdorp waarbij ook onze Clan Commander Iain MacGillivray aanwezig was met enkele van zijn naaste familieleden.